حکمت خداست

تنها نجات یافته کشتی، اکنون به ساحل این جزیره دور افتاده، افتاده بود.
او هر روز را به امید کشتی نجات، ساحل را و افق را به تماشا می نشست.
سرانجام خسته و نا امید، از تخته پاره ها کلبه ای ساخت تا خود را از خطرات مصون بدارد و در آن  بیاساید.
اما هنگامی که در اولین شب آرامش در جستجوی غذا بود، از دور دید که کلبه اش در حال سوختن است و دودی از آن به آسمان می رود.
بدترین اتفاق ممکن افتاده و همه چیز از دست رفته بود.
از شدت خشم و اندوه در جا خشک اش زد. فریاد زد:
« خدایــــا! چطور راضی شدی با من چنین کاری بکنی؟ »
صبح روز بعد با صدای بوق کشتی ای که به ساحل نزدیک می شد از خواب پرید.
کشتی ای آمده بود تا نجاتش دهد. مرد خسته، و حیران بود.
نجات دهندگان می گفتند:
“خدا خواست که ما دیشب آن آتشی را که روشن کرده بودی ببینیم

هستند کسانی که نیازمند کمکند

توی یک قصابی یه پیرزن اومد تو و یه گوشه وایستاد .....
یه آقای خوش تیپی هم اومد تو گفت: ابرام آقا قربون دستت پنج کیلو فیله گوساله بکش عجله دارم .....
آقای قصاب شروع کرد به بریدن فیله و جدا کردن اضافه‌هاش ..... همینجور که داشت کارشو می‌کرد رو به پیرزن کرد گفت: چی مِخی نِنه ؟
پیرزن اومد جلو یک پونصد تومنی مچاله گذاشت تو ترازو گفت: هَمینو گُوشت بده نِنه .....
قصاب یه نگاهی به پونصد تومنی کرد گفت: پُونصَد تُومَن فَقَط اّشغال گوشت مِشِه نِنه بدم؟
پیرزن یه فکری کرد گفت بده نِنه!
قصاب اشغال گوشت‌های اون جوون رو می‌کند می‌ذاشت برای پیره زن .....
اون جوونی که فیله سفارش داده بود همین جور که با موبایلش بازی می‌کرد گفت: اینارو واسه سگت می‌خوای مادر؟
پیرزن نگاهی به جوون کرد گفت: سَگ؟
جوون گفت اّره ..... سگ من این فیله‌ها رو هم با ناز می‌خوره ..... سگ شما چجوری اینا رو می‌خوره؟
پیرزن گفت: مُیخُوره دیگه نِنه ..... شیکم گشنه سَنگم مُی‌خُوره .....
جوون گفت نژادش چیه مادر؟ پیرزنه گفت بهش مِیگن تُوله سَگِ دوپا نِنه ..... اینا رو برا بچه‌هام می‌خام اّبگوشت بار بیذارم!
جوونه رنگش عوض شد ..... یه تیکه از گوشتای فیله رو برداشت گذاشت رو اشغال گوشتای پیرزن .....
پیرزن بهش گفت: تُو مَگه ایناره بره سَگِت نگیریفته بُودی؟
جوون گفت: چرا
پیرزن گفت ما غِذای سَگ نِمُی‌خُوریم نِنه .....
بعد گوشت فیله رو گذاشت اون طرف و اشغال گوشتاش رو برداشت و رفت.

علامه جعفری و زیباترین دختر دنیا

کاغذ را دادند دست من. دیدم که نمی توانم نگاه کنم، کاغذ را رد کردم به نفر بعدی، گفتم: من یک لحظه دیدار علی (ع) را به هزاران سال زناشویی با این زن نمی دهم

از علامه جعفری می پرسند چی شد که به این کمالات رسیدی ؟!

ایشان در جواب خاطره ای از دوران طلبگی تعریف میکنند و اظهار میکنند که هر چه دارند از کراماتی ست که بدنبال این امتحان الهی نصیبشان شده :

«ما در نجف در مدرسه صدر اقامت داشتیم . خیلی مقید بودیم که ، در جشن ها و ایام سرور ، مجالس جشن بگیریم ، و ایام سوگواری را هم ، سوگواری می گرفتیم ، یک شبی مصادف شده بود با ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) اول شب نماز مغرب و عشا می خواندیم و یک شربتی می خوردیم آنگاه با فکاهیاتی مجلس جشن و سرور ترتیب می دادیم . یک آقایی بود به نام آقا شیخ حیدر علی اصفهانی ، که نجف آبادی بود ، معدن ذوق بود . او که ، می آمد من به الکفایه ، قطعا به وجود می آمد جلسه دست او قرار می گرفت .

حدیث های ناب2

امام حسین (ع) فرمودند:

یاک و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا یسیء و لا یعتذر، و المنافق کل یوم یسیء و یعتذر

حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی ، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام می دهد و نه به عذرخواهی می پردازد، اما منافق همه روزه بدی می کند، و به عذرخواهی می پردازد.

Beware of the things you should apologize for, because the believer does not do ugliness and does not apologize, but the hypocrite makes everyday mischief, and apologizes

( بحار الانوار، ج 78، ص120 )

حدیث های ناب1

امام رضا علیه الاف التحیه و الثناء

اَلسَّخِیُّ یَأکُلُ مِنْ طَعامِ النّاسِ لِیَأکُلُوا مِنْ طَعامِهِ.

سخاوتمند از طعام مردم می خورد تا از طعامش بخورند.

شرح:

انسان گل سرسبد هستی است و اجتماعی آفریده شده است .لازمه ی همین رفت و آمدها و اجتماعی بودن استفاده از طعام همدیگر است. در پرتو همین روابط اجتماعی می توان با دوستان با شرافتی آشناشد که از نظر اسلام از دست دادن هریک از آنها بدتر از دست دادن شریف ترین عضو بدن است. از برکت همین طعام دادن ها و مهمان داشتن‌ها گناه میزبان ریزش می کند و زمینه ی برکات بعدی رحمت های الهی نازل می شود.

با این وصف برخی از خانواده ها بسیار کم مهمان هستند و سفره ی مهمانی و طعام دادن آنها گاه تا چند ماه بسته باقی می ماند! گویا باطن (بخیل) آنها میگوید اگر به دعوت فلانی بروی یا ارتباطات نهاری و شامی داشته باشی بدون تردید دیگران نیز چند روز بعدش تلافی خواهند کرد.از اینرو نه طعام کسی را می خورند و نه حاضرند به کسی طعامی بدهند.

حدیث های ناب

النبی محمد (صلى الله علیه وسلم): بدلا من إلزام الله أن یکون أکثر الناس تکرسا وتجنب قداسة الله، لیکون أکثر الناس تشاؤما.تلبیة الجزء الذی عینه الله لجعل لکم الناس لا داعی لها.

حضرت محمد(ص):واجبات خدا را بجای بیاور تا عابدترین مردم باشی  و از محرمات خدا بپرهیز تا پارساترین مردم باشی.به قسمتی که خدا مقرر کرده راضی باش تا بی نیازترین مردم باشی.

Prophet Muhammad (PBUH): Instead of obliging God to be the most devoted people and avoiding God's sanctity, to be the most pessimistic people. Satsfy the part that God has ordained so that you do not need the people

معرفی منازل امام حسین علیه السلام

1. «ابطح»

بین مکه و منی قرار گرفته و در حقیقت مَسیل است و آبهایی که از منی جریان پیدا می کند از این مسیر می گذرد که آغاز آن از محدوده منی و پایان آن مقبره معلی است که قبرستان حجون نام دارد.

امام حسین علیه السلام در این منزل با یزید بن بنیط بصری ـ فرد سرشناسی که به پیام امام پاسخ مثبت داد و به همراه امام در کربلا به شهادت رسید ـ ملاقات کرد.

2. تَنعیم

امام علیه السلام چون بن تنعیم رسید، در آنجا قافله ای را مشاهده نمود که از یمن می آورند، پس از اهل آن قافله شترانی را برای اثاثیه خود و یارانش اجاره نمود و به آنها گفت: هر کسی می خواهد با ما همراه شود، ما کرایه او را پرداخت نموده و صحبت او را نیکو خواهیم داشت، و کسی که قصد دارد در اثنای راه از ما جدا شود ما کرایه او را به اندازه ای که طی طریق نموده، خواهیم داد، پس گروهی با امام همسفر شدند و گروه دیگری جدا گردیده و به راه خود ادامه دادند.

3. الصفاح

نام یکی از منزلگاه های شمال راه مکه به طرف کربلا است، این منزل بین حنین و نشانه های حرم بر جانب چپ کسی که داخل مکه می شود، قرار دارد. صفاح به معنای کناره کوه است. در این محل، امام حسین علیه السلام با فرزدق که از عراق می آمد، برخورد کرد و اوضاع مردم را از او پرسید. او جواب داد: دلهای مردم با تو، ولی شمشیرهایشان همراه بنی امیه است. بعضی این ملاقات را در منزل «ذات عرق» گفته اند.

4. وادی عقیق

وادی به معنای مسیل و سرزمین گود میان دو گوه یا تپه است. «وادی عقیق»، نام یکی از منزلگاههایی است که امام حسین علیه السلام پس از خروج از مکه از آن گذشته و به سوی «ذات عرق» رفته است. در این محل برخی برای حج محرم می شدند و به مکه نزدیکتر از ذوالحلیفه بوده است.

منازل اباعبدالله الحسین(علیه السلام)

مباهله؛ سند افتخار شیعه

داستان مباهله، در طول تاریخ موجب عزت و افتخار شیعه بوده است؛ زیرا فضیلت و درجه اعتبار همراهان پیامبر که همان اهل کسا یا اهل بیت هستند، در این ماجرا به خوبی به نمایش گذاشته شده و کمتر کسی آن را انکار کرده است.

پیامبر به همراه خود، دخترش زهرا، داماد و پسر عمویش علی و نوه های گران قدرش حسن و حسین را آورده بود و اگر بنا بود که ذره ای در حقانیت این جمع 5 نفره تردیدی باشد، هرگز عزیزان و جگرگوشه هایش را نمی آورد. این چهار نفر، در واقع تنها کسانی بودند که متصل و همراه و هم گامِ او بودند.

وقتی پیامبر از حضرت علی به عنوان جان و نفس خودش تعبیر می کند، معنایش چه می تواند باشد جز اینکه برتری او را پس از خودش بر تمام امت بلکه همه مردم عالم ثابت کند و با این کار مهر تأییدی بر رهبری او پس از خودش زده باشد؟ حضرت علی به منزله نَفْس رسول خداست و نفس از وجود انسان جدایی ناپذیر است. وقتی می گویی یک چیز، جان و نفس توست، یعنی تو و آن چیز، یکی هستید. نمی شود بین تان جدایی انداخت. پیامبر و حضرت علی هم یکی هستند. و تمام ویژگی های بارز یک انسان کامل که در پیامبر هست در حضرت علی هم هست. و تنها اوست که می تواند لایق هدایت و رهبری مردم پس از رسول خدا باشد.

مباهله

روز مباهله چه روزی است؟

مباهله در اصل از «بَهل» به‌معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است، اما مباهله به‌معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

شرح مختصر واقعه مباهله

مباهله پیامبر با (ص)مسیحیان نجران، در روز بیست وچهارم ذی الحجّه سال دهم هجری اتفاق افتاد. پیامبر (ص)طی نامه ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد. مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر (ص)آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد.

وقتی هیئت نمایندگان نجران، وارستگی پیامبر (ص) را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند. ایشان خواستند تا پیامبر (ص)اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند.

روز مباهله

شهادت میثم تمار

زندگی نامه میثم تمار یکی از یاران امام علی (ع)
میثم بن یحیی تمّار، غلام زنی از بنی اسد و عجمی‌تبار بود. امیر مؤمنان علی علیه السلام او را خرید و آزاد ساخت. میثم از خواص اصحاب و از یاران و شیعیان به حق آن حضرت به شمار می‌آمد.او به مقدار قابلیت و ظرفیت خویش از محضر امام علی علیه السلام علم آموخت و آن حضرت او را بر برخی از اخبار غیبی و اسرار نهان آگاه ساخت تا جایی که ابن عباس از محضر میثم استفاده می‌کرد.

نقل است که امیر مومنان علیه السلام چگونگی کشته شدن میثم را پیش‌گویی و به وی فرمود: تو را بعد از من دستگیر می‌کنند و به دار خواهند زد. در روز سوم از بینی و دهان تو خون روان خواهد شد و محاسنت را رنگین خواهد ساخت.
آن گاه امام درختی را که بر اّن میثم را بر دار خواهند کشید به او نشان داد و فرمود: تو در آخرت با من خواهی بود. پس از شهادت امیرالمومنین علیه السلام میثم پیوسته به نزد آن درخت می‌آمد و نماز می‌گزارد.

میثم در سال آخر عمر خویش به بیت الله الحرام و سپس به مدینه رفت و در آن جا به دیدار ام المومنین ام سلمه شتافت و از احوال امام حسین علیه السلام پرس و جو کرد. ام سلمه به وی گفت: بسیار می‌شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم سفارش تو را به امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمود. امام حسین علیه السلام نیز تو را بسیار یاد می‌کند.

میثم به کوفه بازگشت و در همان سال، یعنی آخر سال 60 هجری، ده روز قبل از ورود امام حسین علیه السلام به عراق، توسط عبیدالله بن زیاد ملعون دستگیر شد و به همان نحوی که امام علی علیه السلام خبر داده بود به دار آویخته شد و به شهادت رسید.

نسل کشی در میانمار

روزنامه قانون - سینا رحیم پور: مسلمانان در میانمار در سکوت جوامع بین المللی کشته می‌شوند. مسلمانانی که با تیر تفاوت دیدگاه و دین جان خود را از دست می دهند. تصاویر دلخراش مسلمانان میانمار که این روزها آواره از خانه و شهر خود در میان مرزهای جغرافیایی معلقند، عمق فاجعه را به خوبی نشان می دهد. مسلمانانی که با کوچ اجباری از ترس سوزانده شدن و مرگ به فجیع‌ترین شکل، حالا سفر بی مقصد خود را آغاز کرده اند.

شروع ماجرا

شروع درگیری ها به حدود250 سال قبل برمی گردد. در سال ۱۷۷۴ میلادی، یک بودایی به نام بوداپایا در آن منطقه به قدرت می‌رسد و با مسلمانان بنای ناسازگاری می‌گذارد و اجرای قوانین اسلامی را ملغی می‌کند. از آن زمان به بعد اختلافات مسلمانان میانمار با دولت شروع می‌شود، حقوق مسلمانان نادیده گرفته می‌شود، تبعیض‌ها تشدید می‌شود و مساله مسلمانان به تدریج به‌عنوان یک معضل مطرح و کشورهای منطقه، متوجه این موضوع می‌شوند و حتی به سطح بین‌المللی نیز می‌رود و تا امروز نیز از موضوعات حقوق بشری در سطح بین‌الملل است.

 

در این مدت، تعدادی از مسلمانان گروه‌های چریکی تشکیل دادند و مبارزاتی نیز داشتند و برخی برای اینکه از این وضعیت رها شوند، به کشورهای هند و بنگلادش مهاجرت کردند و در آنجا زندگی می‌کنند.