نماز بر روی تانک

در عملیات فتح المبین بود که ما به عنوان نیروى تأمین جهت جلوگیرى از دور خوردن ، توسط نیروهاى دشمن در حال خدمت بودیم . عملیات تا ظهر ادامه داشت . ما در عقب تانک بودیم . چون فرصت نداشتیم و موقعیت هم طورى نبود که بتوان نماز را در روى زمین خواند، با همان خاکى که بر روى سطح بیرونى جمع شده بود تیمم کردیم و مشغول نماز شدیم .
پوتین ، کلاه خود، و تجهیزات همراهمان بود. هم چنان تانک هم در حال حرکت بود و حتى گاهى شلیک مىکرد، و در بعضى موارد به ناچار در جاده مىپیچید. من با زحمت و مشقت فراوان ، جهت قبله را حفظ مىکردم و مواظب بودم رویم از قبله برنگردد. به هر حال آن روز، نماز را بر روى تانک در حال آتش ریختن و حرکت خواندیم .